Tot in de puntjes verzorgd
‘De auto’s die hier staan, koester ik alsof het de mijne zijn’, vertelt Xavier Monserez. ‘Veel mensen hebben geen plaats voor hun oldtimer, dus parkeer ik ze hier in mijn hangaar, de plek waar mijn vader ooit autobussen stalde en ik ze onderhield.’
‘Ik heb respect voor oldtimers. Ik verzorg ze. Ik poets ze op, kijk alles na, de motor, de olie, het water. Ik zie ze graag, die auto’s. Dus als iemand om zijn wagen komt, dan wil ik dat die perfect in orde staat.’
‘De mechaniek van oldtimers is best eenvoudig, waardoor je veel zelf kunt doen en niet al die apparatuur nodig hebt. Maar mij is het nog meer om de vorm te doen, de lijn van de carrosserie, de gechromeerde details. Bij zo’n auto’s gaat het niet om snelheid. Je geniet van het landschap, de auto, de geur van benzine…’
De handen in de motorolie, al 34 jaar lang
‘Mijn vader was garagist, dus ik ben geboren tussen de auto’s. Ik rij er al mee van toen ik klein was en zodra ik kon, ben ik voor een carrossier gaan werken. We restaureerden toen al oldtimers. De microbe is gebleven.’
‘Het mooie aan oldtimers restaureren is dat je van iets ouds weer iets nieuws maakt. Of het nu kapot is of krom of verroest, je geeft de auto zijn waarde terug. Eigenlijk zijn carrossiers kunstenaars, al zeg ik het zelf.’